Bu çalışmanın konusunu ve başlığını nakliyat abonman sözleşmeleri teşkil etmektedir. Nakliyat abonman sözleşmesi esasen abonman sözleşmesinin bir türü olmakla birlikte, abonman sözleşmenin en yaygın görünüm biçimi olarak karşımıza çıkmaktadır. Sigorta hukukunda abonman ilişkiler konusunda öğretide ve yargı kararlarında derin tartışmalar cereyan ettiği görülmektedir. Bu tartışmaların esas sebebi abonman ilişkilerin TTK'de yer bulamamış olmasından kaynaklanmaktadır. Gerçekten de 6762 Sayılı mülga TTK döneminde abonman ilişkiler konusunda farklı yargı kararlarının bulunması öğretinin de ilgisini bu konuya çekmesini sağlamış; ancak 6102 sayılı TTK buna rağmen abonman ilişkilere ilişkin düzenleme yapmamış, bu konuda suskun kalmıştır.
Abonman sözleşmesi ve nakliyat abonman sözleşmesi son yirmi sene içinde birtakım monografık çalışmalara konu da olmuştur. Nakliyat abonman sözleşmesi ile ilgili bir adet doçentlik takdim tezi ve biri 6102 sayılı TTK döneminde olmak üzere üç adet de yüksek lisans tezi kaleme alınmıştır. Buna rağmen uygulamada ve öğretide konuyla ilgili farklı görüş ve kararlar mevcudiyetini korumaktadır. Bu nedenle nakliyat abonman sözleşmesinin farklı bir bakış açısıyla yeniden monografık bir incelemeye tabi tutulmasının uygun olduğu düşünülerek, bu çalışma kaleme alınmıştır.
