Dünyada olduğu gibi Türkiye'de de globalleşme, dijitalleşme ve bunlara bağlı olarak bireylerin hareket kabiliyetinde ortaya çıkan artış, sigorta sektörü alanında da faaliyet şeklini, kapsamını ve coğrafyasını değiştirmektedir. Bu, mevzuatlarda kısa aralıklarla geliştirme ve reform ihtiyacını doğurmaktadır. Türk Hukukunda da bu gelişmeler esas alınmakta, hatta kimi düzenlemeler iç hukuka daha ağır şartlar ile aktarılmaya çalışılmaktadır.
Buna rağmen, uygulama ve mevzuatın geldiği seviye ve yeterliliği, çalışmada esas alınan AB ve Birleşik Krallık Hukuku uygulamalarının gerisindedir. Buna, Türkiye'de taslakların hazırlanışı ile yasalaşması arasındaki süreçlerin uzunluğu; ilgili düzenlemelerin farklı kamu makamlarınca hazırlanması ve yürütülmesi nedeniyle birbirleriyle ilişkilendirilmesi ve bir bütünlüğünün sağlanmasındaki güçlükler; mehaz hukuk sistemleri ile ulusal hukukumuz arasındaki uygulama ve mevzuat sistemi farklılıklarının, yol açtığı söylenebilir.
İşbu çalışma ile, bunun aşılabilmesi ve gelecek mevzuat gelişmelerine sağlıklı bir temelin oluşturulabilmesinin ne şekilde mümkün olabileceğini örnekleyebilmek ve bu konuda bir katkı sağlayabilmek üzere mevzuat modeli çalışılmıştır. Bu mevzuat modeli öngörülürken, AB Hukuku ve Birleşik Krallık Hukuku ile Türk Hukuku arasındaki içerik ve sistem farklılıkları ortaya konulmaya çalışılmış, Türkiye'nin kendine özgü durumu ve mevzuat haritası çıkarılmış; netice olarak, sigorta ile ilgili tüm düzenlemelerin birbiriyle ilişkilendirilmesini ve bütünlüğünü sağlayacak sigortanın mesafeli satışı ve e-ticareti alanına uygun mevzuat önerileri geliştirilmeye çalışılmıştır.
