Hekimin hukuki sorumluluğu konusunda uygulamada geçmişten bu yana önemli sorunlarla karşılaşılmaktadır. Yetkililerce bu sorunlar farkında olunmakta ve çözüm noktasında gayret gösterilmekteyse de henüz adil ve kalıcı bir çözüme ulaşılabilmiş değildir. Bu durum yalnızca ülkemiz için değil diğer ülkeler için de benzer şekildedir.İşbu çalışmamızda konuya ilişkin mevcut sorunlar, malpraktisin kelime anlamı olan kötü uygulama ifadesinden hareketle ve sorunun çözümünün kendi içerisinde saklı olduğu gözetilerek irdelenmeye çalışılmıştır. Bu bağlamda yalnızca hekimlerin değil biz hukukçuların da üzerine düşeni en iyi şekilde yapmaları sorunların çözümü noktasında büyük önem arz etmektedir.Çalışmamızda konunun maddi hukuk boyutu göz ardı edilmeksizin ve usul esasa mukaddemdir vecizesinden hareketle mevcut sorunlar ortaya konmuş ve usul hukuku boyutuyla çözüm önerileri geliştirilmeye gayret edilmiştir.Konuya ilişkin yakın tarihte gerçekleştirilen mevzuat değişiklikleri, Yüksek Mahkemeler tarafından verilen kararlar ve daha önce yazılmış olan eserler etraflıca incelenmeye çalışılmıştır.Tıp İhtisas Mahkemelerinin kurulması, bilirkişi raporlarındaki hata ve eksikliklerin giderilmesine yönelik somut adımların atılması ve arabuluculuğun etkin şekilde uygulanması başta olmak üzere detaylıca ifade etmeye çalıştığımız önerilerin sorunların çözümüne katkı sağlayabileceği sonucuna varılmıştır.
