Keşke her insanın yaşlılığı, kimseye muhtaç olmadan sağlıklı, mutlu ve huzurlu bir şekilde sevdikleriyle birlikte geçebilse. Ancak insan doğası maalesef buna pek de elverişli değil. Yaşlılıkta ortaya çıkan eksiklikleri giderebilmek, bu süreci ideal bir şekilde idare edebilmek günümüzde bazı müesseseler aracılığıyla gerçekleşebilmektedir. Bu müesseseler arasında çalışma konumuzun temelini oluşturan özel huzurevleri de yer almaktadır.Çalışmamızda kuruluş (huzurevi, huzurevi ve yaşlı bakım merkezi, yaşlı bakım merkezi) ile yaşlı arasında yapılan ve kuruluşun başta bakım ve barınma olmak üzere mutat edimleri üstlendiği yaşlının da bunun karşılığı olarak ücret ödemeyi üstlendiği özel huzurevine kabul sözleşmesi incelenmiştir. İşbu sözleşme, temelini Özel Huzurevleri ile Huzurevi Yaşlı Bakım Merkezleri Yönetmeliği'nden almakla birlikte başta Türk Borçlar Kanunu ve Türk Medeni Kanunu sistematiği içinde yer alan birçok hukuki müesseseye ve mevzuata yoğun bir şekilde temas etmektedir. Bu kapsamda hem kuruluşa hem de yaşlıya birçok yükümlülük düşmektedir. Başta kuruluş olmak üzere hem kuruluş hem de yaşlı yükümlülüklerini yerine getirirken kendisinden beklenen özen ve dikkati en üst seviyede göstermelidir. Nitekim sözleşmenin merkezinde yer alan edimler yaşlının kişilik hakları ile yakın ilişkisi içerisindedir. Dolayısıyla hem sözleşmeye aykırılık teşkil eden hem de sözleşme dışı sorumluluğu doğuran hâllerde sonuçlar çok ağır ve telafisi zor olacaktır. Bu sebeplerle hem kuruluş hem de yaşlı yönünden hukuki sorumluluğun çerçevesini detaylı bir şekilde çizmek amaçlanmıştır.
