Bankacılık hukukuna yönelik en önemli yeniliklerden biri, iflas etmesi muhtemel kredi kuruluşlarını idari otoritenin olağan iflas işlemleri dışında büyük oranda idari bir süreçle çözümlemelerine olanak tanıyan kuralların yaygınlaşması ve çözümleme süreçlerine ilişkin çözümleme araçların çeşitlenmesidir. Yakın geçmişte çok sayıda banka ve finans kuruluşunun varlığını tehlikeye düşüren ve ülke ekonomilerini derinden etkileyen finansal kriz, dünyanın birçok ülkesinde çözümleme yetkilerinin yetersizliği nedeniyle kamunun ne kadar büyük zararlara uğrayabileceğini kanıtladı. Bu durum ulusal çözümleme otoritelerimiz BDDK ile TMSF’ye yaşadığımız her kriz sonrası tanınan yetkilerin genişletilmesinin haklılığını da gösterdi.Yaşanan mali krizin gösterdiği bir diğer husus BanK’nun özellikle çözümlemeye ilişkin kısımlarının yenilenmesi ihtiyacıdır. Bu ihtiyacın nedeni yaşanan mali krizlerin ulusal boyutları aşması, bankalar dışında da mali sistemin tamamı açısından risk oluşturan finansal kurumların yaygınlaşması, finansal krizlerin maliyetlerinin milli güvenliği tehdit edebilecek boyutlara ulaşmasıdır. Ortaya çıkan bu durum kamunun finansal kurumların çözümlemesi faaliyetlerini daha hassas yerine getirmesini, sorunlara menfaatler dengesini gözeterek daha etkin ve zamanında müdahale etmesini sağlayacak çözümleme araçlarını içerecek şekilde BanK’nun yenilenmesini gerektirir. Ülkemizde çözümleme sürecinde gerçekleştirdiği varlık yönetim faaliyeti nedeniyle en önemli kurum TMSF’dir. Bu çalışmada BanK kapsamında yargı kararları ve uluslararası düzenlemeler dikkate alınarak, çözümleme sürecinde TMSF’nin üstlendiği varlık yönetim faaliyeti tüm yönleri ile ele alınmaya, çözümleme ilkelerinin uluslararası boyuta taşınabilmesi ve çözümleme araçlarının çeşitlendirilmesine katkı sunulmaya çalışılmıştır.
